Η ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΤΑΠΥΡΓΙΟ (ΓΕΝΤΙ ΚΟΥΛΕ) 

Όπως ολόκληρη η Θεσσαλονίκη έτσι και το Επταπύργιο έπεσε στα χέρια των Τούρκων το 1430.

Το 1431, ένα χρόνο μετά την κατάληψη της πόλης από τους Τούρκους, ο πρώτος τούρκος διοικητής Τσαούς-Μπέη επισκευάζει και ανασκευάζει το φρούριο, το κάνει διοικητικό κέντρο, και το χρησιμοποιεί για τη στρατοπέδευση της φρουράς της πόλης.

Υπάρχει μια μαρμάρινη επιγραφή στο πάνω μέρος του πύργο της κεντρικής εισόδου του Φρουρίου, η οποία αποδεικνύει τις εργασίες που έγιναν στο Φρούριο από τους Τούρκους μετά τη κατάληψη της Θεσσαλονίκης.

Άλλωστε ο μεσαίος πύργος του φρουρίου, ο πύργος της εισόδου,  είναι το μόνο έργο που κάνανε οι Τούρκοι. 

Το Φρούριο του Επταπυργίου, το οποίο είναι γνωστό και με την Τούρκικη ονομασία Γεντί Κουλέ, (Yedi Kule = Επτά Πύργοι)  βρίσκεται σκαρφαλωμένο  στο πιο υψηλό σημείο της πόλης και της  Ακρόπολης.

Βρίσκεται στο  βορειοανατολικό άκρο των τειχών της πόλης και είναι εύκολα διακριτό από όλα σχεδόν τα σημεία της πόλης μας.

Η ονομασία «Επταπύργιον» προήλθε από τους επτά πύργους που βρισκόταν στην Βόρεια πλευρά του κάστρου και έχει το ίδιο όνομα με το Επταπύργιο  της Κωνσταντινούπολης, που και αυτό είχε  επτά πύργους.

Το Επταπύργιο της Θεσσαλονίκης παρόλο που είχε  αυτό το όνομα δεν είχε επτά πύργους, αλλά είχε δέκα πύργους .

Το Επταπύργιο (ή Γεντί Κουλέ), αποτελεί την  οχυρωμένη Ακρόπολη της Θεσσαλονίκης,  κτίστηκε κατά τη διάρκεια της Αυτοκρατορίας των Παλαιολόγων το 1400 μ.Χ. και ήταν ο χώρος στον οποίο κατέφευγαν οι άρχοντες και οι κάτοικοι της πόλης  σε περίπτωση επιθέσεων ή καταλήψεων  της πόλης από τους διάφορους καλοθελητές που ήθελαν να καταλάβουν τη Θεσσαλονίκη και οι οποίοι δεν ήταν και λίγοι.

Είναι ένα καθαρά οχυρωματικό έργο, το οποίο επέβλεπε ολόκληρη την Ακρόπολη, και το οποίο σε συνδυασμό με τα ισχυρά τείχη της Ακρόπολης  και τους αμυντικούς πύργους της, την προστάτευε από τους κινδύνους.

Είναι ένα από τα σημαντικότερα και πλέον πιο εντυπωσιακά κτίσματα της πόλης της Θεσσαλονίκης, αλλά και ένα από τα πιο εμβληματικά φρουριακά συγκροτήματα των Βαλκανίων.

Αξίζει να προσπαθήσουμε να διακρίνουμε τα αμέτρητα και διαφορετικά είδη υλικών  που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των κατασκευών όπως κεραμοπλαστικά, διάφορα μαρμάρινα υπολείμματα διαφόρων εποχών κλπ.

Στο πέρασμα των αιώνων τόσο κατά τη διάρκεια των Βυζαντινών όσο και της Τουρκικής κατοχής στο κάστρο έγιναν διάφορες επεμβάσεις.

Οι κυριότερες έγιναν το 1890 όταν οι Τούρκοι μετέτρεψαν το κάστρο σε φυλακή.

Αυτό συνέβη, διότι τα τείχη και τα κάστρα έπαψαν να  έχουν τόσο μεγάλη σημασία σαν αμυντικοί παράγοντες, λόγω της διαφοροποίησης των μέσων πολέμου και ειδικά της παρουσίας της πυρίτιδας και των πολυβόλων όπλων.

Με την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης το 1912 το φρούριο πέρασε στο Ελληνικό κράτος αλλά συνέχισε να λειτουργεί σα φυλακή με Ελληνική διοίκηση μέχρι το 1989, οπότε το Επταπύργιο έπαψε να λειτουργεί σα φυλακή, πέρασε στη δικαιοδοσία του Υπουργείου Πολιτισμού και μετατράπηκε σε μουσείο.

Ευτυχώς η μετατροπή του σε μουσείο δεν οδήγησε στο να ξεχαστούν αυτά που έγιναν μέσα στο Φρούριο, αντιθέτως μένεις άφωνος με τους χώρους στους οποίους κρατούσαν τους βαρυποινίτες.

Υπάρχει μια έκθεση στην οποία παρουσιάζεται όλο το σκοτεινό παρελθόν του κάστρου.

Σίγουρα αξίζει τον κόπο να επισκεφθείτε το κάστρο.

Άλλωστε τώρα στους χώρους του Κάστρου οργανώνονται πολύ ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις και δρώμενα.

Την αιγίδα αυτών των εκδηλώσεων έχει από όσο γνωρίζω η 9η Εφορεία Βυζαντινών  Αρχαιοτήτων

Σήμερα αποτελούν ιδιαίτερο και πολύ αξιόλογο μνημείο της Θεσσαλονίκης ενώ έχει χαρακτηριστεί επίσημα ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτισμικής Κληρονομιάς από την ΟΥΝΕΣΚΟ.