Περνώντας την Εγνατία Οδό, τη Πλατεία Δημοκρατίας και τα ερείπια της Χρυσής Πύλης μπαίνουμε στην οδό της Αγίας Ειρήνης.
Εκεί συναντάμε τα τείχη που διασχίζουν την οδό της Αγίας Ειρήνης, τα οποία είναι πολλά, είναι περίπου επτά, σχηματίζουν τριγωνικούς πύργους και βρίσκονται σε πάρα πολύ καλή κατάσταση.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι τα τείχη της οδού Αγίας Ειρήνης είχαν περιτείχισμα, το οποίο ξεκινούσε από τη θάλασσα και έφτανε μέχρι την οδό Αγίου Δημητρίου.
Εάν τα προσέξουμε θα δούμε ότι οι βάσεις τους είναι κτισμένες σε αρκετό ύψος με μεγάλα υπολείμματα μαρμάρων.
Αυτά τα μάρμαρα προέρχονται από την καταστροφή ενός μεγάλου έργου που έκανε ο αυτοκράτορας Μέγας Θεοδόσιος το 390 μ.Χ.
Πρόκειται για έναν Ιππόδρομο μέσα στο οποίο συνέβη ένα από τα πλέον δραματικά γεγονότα της εποχής εκείνης.
Ο Αυτοκράτορας Θεοδόσιος θέλοντας να αποδείξει στον λαό του ότι αυτός ήταν ο απόλυτος άρχοντας και ότι δεν επέτρεπε σε κανέναν να αμφισβητήσει τις αποφάσεις του, εγκλώβισε μέσα στον Ρωμαϊκό Ιππόδρομο 7000-9000 άτομα κάθε ηλικίας και φύλου και διέταξε να σφαγιαστούν.
Μετά από αυτό το γεγονός διαλύθηκε ο Ρωμαϊκός Ιππόδρομος και τα μάρμαρά του χρησιμοποιήθηκαν κυρίως στην ανοικοδόμηση των τειχών της Οδού Αγίας Ειρήνης.
Τα τείχη της οδού της Αγίας Ειρήνης συνεχίζουν μέχρι τη διασταύρωσή της με την οδό Αγίου Δημητρίου.
Η Αγίου Δημητρίου είναι η δεύτερη μεγάλη αρχαία οδός μετά την Εγνατία.
Σε αυτό το σημείο υπήρχε η δεύτερη μεγάλη πύλη, η Ληταία Πύλη που οδηγούσε στην ύπαιθρο, εκτός των τειχών, χώρα.
