Ο Μέγας Θεοδόσιος ανέθεσε το 380 μ.Χ. την κατασκευή των τειχών και γενικά την οχύρωση της Θεσσαλονίκης στον Ορμίσδα.

Ο Ορμίσδας ήταν Πέρσης στην καταγωγή, υψηλά ιστάμενος αξιωματούχος, ειδικός στις οχυρώσεις των πόλεων και διοικητής της Αιγυπτιακής φρουράς της Θεσσαλονίκης.

Ο λόγος για τον οποίο ο Θεοδόσιος αποφάσισε την μεγάλη ενίσχυση των τειχών, ήταν οι Γότθοι, οι οποίοι κατεβαίναν με άγριες διαθέσεις από το Δούναβη για να καταλάβουν τη Θεσσαλονίκη.

Πράγματι τα τείχη έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην επιτυχή απόκρουση των Γότθων δύο φορές, το 254 και το 268.

Το ότι ο Ορμίσδας κατασκεύασε τα τείχη αποδεικνύεται από μια μεγάλη Επιγραφή που υπάρχει στον Πύργο με το όνομα του Ορμίσδα.

Ο Πύργος του Ορμίσδα βρίζεται στα Ανατολικά Τείχη στην οδό Κάστρων, απέναντι από το δημοτικό Νοσοκομείο και πίσω από το νεκροταφείο των Προτεσταντών.

Από τις τρείς σειρές οι οποίες είναι κατασκευασμένες με πλίνθους, αναγνώσιμη είναι μόνο η δεύτερη, και ελάχιστα η Τρίτη.

Η Επιγραφή αποτελείται από τρείς σειρές 9 μέτρων η κάθε μία, και βρίσκεται στον Πύργο με το όνομα του Ορμίσδα.

Η Επιγραφή αναφέρει : τείχεσιν αρρήκτοις Ορμίσδας εξετέλεσε τήνδε πόλιν … χείρας έχων καθαράς.

Με ακλόνητα κάστρα οχύρωσε ο Ορμίσδας αυτή την πόλη. .. ΧΕΙΡΑΣ ΕΧΩΝ ΚΑΘΑΡΑΣ”

Με τείχη απόρθητα οχύρωσε αυτή την πόλη ο Ορμίσδας, έχοντας τα χέρια καθαρά.»

Αισθάνθηκε ο Μέγας Θεοδόσιος την ανάγκη, δηλαδή, να δηλώσει ότι ο Ορμίσδας ήταν απολύτως καθαρός στη διαχείριση του έργου.

Στο κάτω μέρος της επιγραφής υπήρχαν, και μέχρι λίγα χρόνια πριν ήταν ευδιάκριτα, λατινικοί σταυροί, με δύο σειρές από πλίνθους στο πάνω και το κάτω μέρος των σταυρών.

Σήμερα μόνο οι σταυροί φαίνονται καθαρά

Ένοιωσε την ανάγκη δηλαδή να δηλώσει ότι ήταν απολύτως καθαρός στη διαχείριση του έργου.

Το απόσπασμα αυτό έδωσε την αφορμή στο Ντίνο Χριστιανόπουλο να γράψει το παρακάτω ποίημα.

«Με τείχη απόρθητα οχύρωσε αυτή την πόλη ο Ορμίσδας, έχοντας τα χέρια καθαρά.»

Με συγκινεί αυτή η λεπτομέρεια.

Όλοι, αρχίζοντας απ’ τον Φειδία, έτρωγαν και μόνο αυτός ο Ορμίσδας βρέθηκε
να ‘χει τα χέρια καθαρά.

Ας τον πιστέψουμε.

Αλλιώς θα τρελαθούμε βλέποντας τόση ρεμούλα, μέσα σε χιλιάδες χρόνια».

Από το περιοδικό Οδός Πανός (Τα ποιήματα του 2006, έκδοση της Κοινωνίας των (δε)κάτων).