Ο Ναός του Αγίου Παντελεήμoνος είναι ένα παλαιό καθολικό (Κεντρικός Ναός) της Βυζαντινής Μονής της Παναγίας της Περιβλέπτου της Θεσσαλονίκης που ιδρύθηκε στα 1295-1314 από τον Κυρ-Ισαάκ Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης.
Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης στη συμβολή των οδών Εγνατία, Αρειανού και Ιασωνίδου, σε μικρή απόσταση από την Αψίδα του Γαλερίου και τη Ροτόντα
Αρχιτεκτονικά ο Ναός είναι ένας σύνθετος σταυροειδής με τέσσερες κίονες, τρούλο και περιστύλιο που καταλήγει σε δύο παρεκκλήσια.
Σήμερα σώζονται ο κεντρικός σταυρικός πυρήνας, ο Νάρθηκας ή Πρόναος και τα δύο παρεκκλήσια.
Η στοά έχει καταστραφεί.
Διασώζονται λίγες τοιχογραφίες.
Μετά τα μέσα του 16ου αιώνα [περ. 1568-1571] ο ναός μετατρέπεται σε τζαμί από τον Ichak Celebi με την επωνυμία «Ισαακιέ Τζαμί» [=το τζαμί του Ισαάκ].
Οι τοιχογραφίες και η εξωτερική τοιχοποιία ασβεστώνονται, υψώνεται μιναρές, του οποίου σώζεται η βάση, και κατασκευάζεται μαρμάρινο σιντριβάνι στον περίβολο.
Εικάζεται ότι η ονομασία Άγιος Παντελεήμων είναι δανεισμός από το ομώνυμο βόρειο παρεκκλήσι του γειτονικού ναού της Παναγούδας, στο οποίο μεταφέρθηκαν τα σκεύη του ναού όταν μετατράπηκε από τους Τούρκους σε τζαμί ανάμεσα στα 1568 – 1571 με την ονομασία Ισακιγιέ Τζαμί (<Ισαάκ).
Οι τοιχογραφίες που βλέπουμε σήμερα στο νάρθηκα και στον κυρίως ναό, ανήκουν στα χρόνια της τουρκοκρατίας, ενώ από τον αρχικό βυζαντινό διάκοσμο διατηρήθηκαν τοιχογραφίες στο χώρο της πρόθεσης και του διακονικού, των οποίων η χρονολόγηση στα όρια του 13ου και 14ου αι. συμφωνεί με την εποχή που ο Ιάκωβος ήταν μητροπολίτης Θεσσαλονίκης ενισχύοντας την άποψη που θέλει το ναό να έχει κτιστεί στα τέλη του 13ου αιώνα
Μετά τους σεισμούς του 1978 ακολούθησαν εργασίες αποκατάστασης του ναού.
Το 1988 ο ναός ανακηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO.
